عشقبازی رب با بنده اش ...
عشق آن شب مست مستش کرده بود ســجـده ای زد بـــر لــــب درگــاه او گـــفت یا رب از چه خوارم کرده ای جـــــام لیلا را به دسـتـم داده ای نشتر عشقش به جانم می زنی خسته ام زین عشق، دل خونم نکن مــــرد ایــــن بـــازیــچـه دیگر نیستم گــــفت ای دیــوانه لــیلایــــــت منم ســــالها بــــا جــــور لیلا ســـاختی عــشق لــــیلا در دلـــت انـــداختم کـــــردمـــت آواره صــــحرا نـــــشد سوختم در حسرت یک یـا ربــت روز و شب او را صـــدا کردی ولی مطمئن بودم به من سر می زنی حــــال این لیلا که خوارت کرده بود مرد راهش بـــاش تا شاهت کنم
بــی وضــــو در کوچـــه لیلا نشســـت
فــــارغ از جـــام الــستــش کــــرده بــــود
پــــُر ز لـــیلــا شـــــد دل پـــــر آه او
بــــر صلیب عـــشق دارم کرده ای
وندر این بازی شــکستم داده ای
دردم از لیـلاســـــت آنم می زنی
من کـــه مجنونم تو مــــجنونم نــکن
این تو و لـــیلای تو... مــــن نیستم
در رگ پنهان و پـــیــدایـــت منـــــم
من کنارت بـــــودم و نـــشناخـــتی
صد قمــــار عشق یکجا بـــاخـــتم
گفتم عاقل می شوی اما نــشد
غیر لیلا بــــــر نــــیــامد از لــبت
دیدم امشب با مـنی گفتم بلی
در حــــــریم خانه ام در می زنی
درس عشقش بی قرارت کرده بود
صد چو لیلا کشته در راهت کنم